sa totoo lang, ang gulo ng buhay ko ngayon.. bakit ganun?? sabay sabay dumarating ang problema? ang hirap lang kasi na madaming tao na umasa sayo, nakakapressure.. ang tingin ng tao sayo e kayang kaya mo lahat, pero sa totoo lang e di ko kaya lahat.. tao lang din ako, nanghihina din, kelangan din ng pahinga.. people see me as the guy na napaka saya ng buhay, yung iba nga e tingin sakin e di ako nag kakaproblema pero sa totoo lang e punong puno ako ng problema.. nakukuha ko lang ngumiti noon at magpatawa pa.. ngayon sa oras na ito e nahihirapan na kong tumawa at magpatawa, hirap na hirap lng ko ngyn at ipit na ipit sa buhay ko.. di naman kasi ko masyadong nagseseryoso sa buhay madalas at alam ng maraming tao yun, yun nga lng dahil ganun tingin ng tao sakin e madalang lang rin ko makahanap ng taong seseryoso sakin.. hirap din makahanap ng tao na puwdeng makausap ng seryoso.. swerte nga lang ako kasi nakakahanap pa rin ako ng tao na makakausap pag kelangan ko.. mahirap nga lang.. lalo na pag tingin ng tao sayo e parang napaka swerte mo kasi nasayo na lahat pero wala naman sakin lahat.. napakalungkot ko nga na tao sa totoo lang.. masaya ko pag kasama ko barkada ko tsaka pamilya pero di naman sila lagi nandyan parang ngayon, dinadaan ko na lang sa pagsulat nito na di ko din lam kung may kwenta ba to o may makakaintindi ba nito.. hirap.. hirap lang talaga.. sana lang di sabay sabay dumarating ang problema......
